-Jesteś śliczna.-stwierdziłem i się zaśmiałem,z lekkim rumieńcem na twarzy.

Uśmiechnąłem się,choć sam nie wiem,czy wyszło to zachęcająco czy wręcz przeciwnie. Raczej wyszło jak uśmiech złego kolesia. Nic dziwnego,że nie chciała się zmienić i porozmawiać....Opuściłem rękę.

Męczyła mnie już ta cicha walka,którą toczyliśmy.Z reguły nie krzywdzę kobiet,chyba że mnie naprawdę wkurzą...a ta wilczyca jest ładna. Wiem to,choć nie widziałem jej ludzkiej formy. Z ogromnym bólem,ale pewny siebie zmieniłem się w człowieka. W moją jedyną prawdziwą formę. Choć po tylu zmianach wyglądu sam nie jestem do końca pewien,czy naprawdę wyglądam tak od urodzenia...wciąż bez słowa patrzyłem na czarną,mając nadzieję,że odpowie mi tym samym.Zmianą.

Dzieliły nas już tylko dwa metry.Zatrzymałem się. Patrząc na nią jak zahipnotyzowany zaryczałem po raz ostatni,ukazując piękne i ostre zęby. Dumnie przyglądając się pięknu zielonych oczu nawet nie zauważyłem kiedy przestałem machać ogonem.

Zacząłem się zbliżać,wychodząc zza kryjących mnie krzaków. Zaryczałem kilka razy.
__________
Uuu...mogłem wcześniej przeczytać xD

Dopiero po chwili zauważyłem wilczycę,równie dziwną co kotołak obok niej. Zwłaszcza,że jej łapa świeciła. Pewnie to wilkołak. Podszedłem do niej trochę bliżej,nie zmieniając formy.

Hahaha,dzięki xD