-My nie żadne wariatki - powiedziała oburzona Alex, prostując się i poprawiajac płaszcz, w którego kieszeni coś uporczywie kwakało. -My tylko pijaki.

-NAGROOODAAAA! - wrzasnęła Alex, natychmiast zapominając o swoim zakładniku. -Meeeeeks, dawaj wódkę!

Alex nagle usłyszała zgrzyt klucza w zamku. Odwróciła się w tamtą stronę i zobaczyła kogoś, kto ewidentnie próbował się przekraść niezauważonym do drzwi wyjściowych baru. Bez zastanowienia, czy choćby jednej myśli, skoczyła jak sprężyna z wysuniętymi pazurami wprost na plecy dziewczyny, powalając ją na glebę.
-Kolejny zbossszeniec? Ale mamy dzisiaj szczęście... - mruknęła Alex, podnosząc dziewczynę z ziemi i trzymając ją w powietrzu za plecak. -Aaaaale będzie wódkiiiii....
W tym momencie Alex zauważyła na szyi kobiety aparat, i przez jej zaćmiony oparami alkoholu mózg przedarło się wspomnienie - czy przypadkiem razem z Meksyk nie znalazły tego zboczeńca, kiedy akurat robił jakiejś biednej ofierze zdjęcia?
-Meeeksss, to ten zbossszeniec z parku... naczy, z łąki... wiessz, ten ssso zdjęsssia komuś robił?

Alex dopadła wreszcie do Meksyk, powarkując niczym motocykl i kłapiąc szczękami. Rozejrzała się, jednak nigdzie nie widziała zboczeńca, który dopiero co oberwał przecież jaszczurką. Alex warknęła więc z irytacją i wyciągnęła znowu plakat, po czym rąbnęła nim w twarz osobę, którą wcześniej poniekąd rozpoznała jako Alice'a.
-Dzieee... Ten smoook... Zbossszonyyy... Dziee on polassssł...? - warknęła, strzelając dziko oczami dookoła.

Alex nuciła coś nieprzytomnie pod nosem, fałszując ile wlezie. Co chwilę dolewała im obu wódki do kieliszków tak, że aż wylewała się na blat. W pewnym momencie oderwała wreszcie wzrok od trunku i podniosła głowę. W oczy rzuciły jej się dwie osoby; jedna przypominała jej przyjaciela jej siostry Alice, o tym samym imieniu, choć to równie dobrze mogła być po prostu baaaaardzo wysoka dziewczyna, a druga...
Alex zmrużyła oczy, nie spuszczając z niej wzroku i w tym samym czasie macając się po kieszeni płaszcza, skąd wyciągnęła po dłuższej walce wymiętolony i poplamiony plakat z listem gończym. Przez chwilę porównywała twarze, jednak cała jej wizja falowała, podskakiwała i kręciła się, więc Alex naturalnie założyła, że to przecież musi być ta sama osoba. Jakby tak przymrużyć oczy i przekrzywić głowę...A potem spojrzeć kątem oka...
-Teee...Mekssss... - mruknęła, szturchając dziewczynę w ramię. -Chyba mamy tego zbossszeńca...Pacz tam...!

Alex czknęła głośno, zachichotała - o zgrozo - i rąbnęła Meksyk w ramię w przyjacielskim geście.
-Dobra robota, to terasss... ten... Cza by go, tego... oddać. I dostać tę kasę. Żeby móc dalej pić...
Alex nagle zachłysnęła się powietrzem i zacisnęła dłoń na ręce dziewczyny jak imadło.
-Ty! Meksss... Nasza... Nassssza butelkaaa... Ten, no... Evevel...Elevelev... No, nasza wódka ze złota... Meeeekssss... Mussssimy wróssssić... Do baruuu... Zanim nam ktoś to wychleje...! - jęczała Alex, wijąc się jak piskorz u boku Meksyk.

Alex mrugnęła najpierw jednym okiem, potem drugim. Spojrzała na kaczkę, potem na Meksyk, potem znowu na kaczkę.
-Co, to to, to...? To jest ten... no... to po czym woda spływa... - mruknęła, siląc się, by jej mózg zaczął znów pracować. Wywaliło jej błąd i komunikat o koniecznym restarcie.

Alex, rozpędzając się niczym pijana, miniaturowa lokomotywa, przebiegła zygzakiem obok Meksyk, porywając ją ze sobą, podążając za - a przynajmniej tak się jej wydawało - zboczonym smokiem w kierunku miasta. Okazało się, iż był to inny kierunek niż obrał owy "smok", jednak Alex o tym nie wiedziała.