Drukuj

Zaloguj się lub zarejestruj.
1 Godzina 1 Dzień 1 Tydzień 1 Miesiąc Zawsze
Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

[Karo]

- Wypraszam sobie, ja nie jestem cosiem! - burknęła, czytając mu w myślach.

[Haru]

-Jesteś-powiedziałem leniwie.

[Karo]

- Czego Ty wyglądasz tak jak ja? A i jestem Karo. Ale to nie zmienia faktu, że wyglądasz tak jak ja!

[Haru]

Otworzyłem oczy i podniosłem się.
-No chyba nie. Najwyżej ty możesz wyglądać jak ja, a nie ja jak ty. Więc wychodzi, że to ty jesteś jak ja, a nie ty jak ty.-powiedziałem plecąc bez sensu

[Karo]

- Ale to niemożliwe. Żadne wilki oprócz bliźniąt nie mogą być identico, ale ja Ciebie w ogóle nie znam.

[Haru]

-A bo ja Ciebie niby znam?-prychnąłem-Po prostu zgapiłaś umaszczenie-"wymyśliłem" genialne wytłumaczenie. Dla mnie ono wystarczyło.

[Karo]

- Nie zgapiłam. Takie umaszczenie mam od urodzenia. Pfyyyy. Oskarżać mnie o takie coś? Jeszcze czego.

[Haru]

-Ja też mam od urodzenia i dobrze mi z nim-powiedziałem.

[Karo]

- Ale coś się nie zgadza. Ja co do tej sierści mówię na serio, nie możesz mieć identico. Ale nic nas na pewno nie może łączyć. Cholera.

[Haru]

Ziewnąłem znudzony.
-Super? Coś jeszcze?-spytałem obojętnie

[Karo]

- Tak, masz to wyjaśnić. Bo Ci coś zrobię. A ja potrafię bardzo dobrze coś niedobrego zrobić - warknęła.

[Haru]

-Kurde weź! Co ja niby zrobię?! Jestem jaki jestem-powiedziałem

[Karo]

- I have a good idea - mruknęła. - Wezwę ducha swojej matki. Ona mi to powie.

[Haru]

Uniosłem brew.
-Chora jesteś-powiedziałem.

[Karo]

- Ale nie taka jak Ty - mruknęła. Wadera stała się nieobecna. Wniknęła do swojego umysłu. Porozumiała się ze swoją matką. Po chwili powróciła.
- Haru.. jesteś moim braciszkiem. Jak fajnie! - wyszczerzyła kły w uśmiechu.